1. Malarstwo realistyczne
(naturalistyczne), jego cechy i wybitni przedstawiciele:
Dążenie do wiernego odtwarzania
codziennej rzeczywistości, rezygnacja z akademizmu (tzn. z idealizowania świata,
z patosu i ze stosowania klasycznych wzorców estetycznych). Ten typ malarstwa ceni bardziej
prawdę niż piękno. Poza naturą interesuje się scenami obyczajowymi,
codziennymi sprawami, pracą i rozrywką zwykłych ludzi (często chłopów,
robotników, mieszczan). Nie unika tematów trudnych i drastycznych, jak nędza,
choroby, niesprawiedliwość, podłość. Najwybitniejsi przedstawiciele: Gustave
Courbet, Józef Chełmoński, Aleksander i Maksymilian Gierymscy.
 |
| Gustave Courbet Kamieniarze |
2. Polskie malarstwo
historyczne:
Bardzo ważne dla podtrzymania
ducha narodowego Polaków doby niewoli. Utrzymane w konwencji akademizmu, tzn.
idealizujące przedstawianą rzeczywistość historyczną, pełne patosu,
monumentalne (często obrazy wielkich rozmiarów). Ten typ malarstwa poświęca uwagę ważnym w dziejach Polski
wydarzeniom i postaciom historycznym. Dzieła miały budzić nie tylko dumę z
powodu pięknej przeszłości Polski, ale też świadczyć o męczeństwie narodu pozbawionego
niepodległości . Ważniejsi przedstawiciele tego nurtu to Jan Matejko i Artur Grottger.
 |
| Jan Matejko Batory pod Pskowem |
3. Architektura epoki pozytywizmu. Cechy stylu eklektycznego:
Wyróżnia się dwa style: historyzm
i eklektyzm. Pierwszy odbija się w budowlach neoromańskich i neogotyckich. Natomiast eklektyzm oznacza łączenie elementów różnych stylów (zwykle
romańskiego, gotyckiego, renesansowego, orientalnego) w projektach oraz wykorzystywanie
różnych materiałów i technik budowlanych. Znajduje zastosowanie w budownictwie
miejskim (budowle sakralne, fasady kamienic na starówkach dużych miast
europejskich). Dzięki łączeniu architektury z inżynierią, poza tradycyjnymi budowlami (kościoły, pałace, wille, kamienice), powstają obiekty nowoczesne,
oparte na konstrukcjach żelaznych: wiadukty, pierwsze wieżowce, wielkie hale wystawowe,
dworce.
 |
| Baszta Rybacka w Budapeszcie |
 |
| Paryż, Wieża Eiffla, 1902 |
Wszystkie teksty na tej stronie są mego autorstwa.
Nie zezwalam na ich kopiowanie i publikowanie bez mojej zgody.
